آخرین اشعار ارسالی

دلیران دریا دل و جان به کف
زمان را نکردند هرگز تلف
شبی سخت و سرما و باران خیز
مهیا شدند بهر جنگ و ستیز
هراسی نداشتند ز پیکار و کار
تو گوئی که بر

ادامه شعر

باز شب میرسد باز جان بر لب میرسد بیم از سیاهی نیست اما جان من هر لحظه بر لب میرسد اسمان سو سو زنان غرق در شادیست پس چرا چشمان من ؛بر

ادامه شعر

این کوچه بن بست
این دیوار
چند خانه
جوی خشک
خالی از آب
بچه ها
برهنه پا
می دوند بهر سو
گربه ای
سر دیوار
در آفتاب نیم روز
دوره گردی با خرش
چه

ادامه شعر

من روح خسته ، روح سرد استجاری
در انتهای کوچه های بیقراری

یک بادبادک یک درخت بی بهانه
یک چتر بسته، زیر باران بهاری

میگردم اما نیست چشمی آشنا را

ادامه شعر

توبه کردم
از خیال مباحم
تب کرد روح در نگاه ابر
ساربانا
از ماوراء به وراء گفتم
از آنچه در وعده گاه پلک مرددم
سفر کرد لابلای نغمه ی دوست ، ز چرا

ادامه شعر

تو از دونـان و بدگویان بجز خسران نمی بینی
میـان حـرفشـان چیـزی بجـز بهتـان نمی بینی
حیا و شرم ز کف دادند که عنوانی بدست آرند
به ظـاهـر زاهـد و باطن بجز شیطان نمی بینی

ادامه شعر

ساقی اون جام شرابِ
قرمزت رو من برم
موسیر و چیپس و خلالِ
مَزمَزِت رو من برم
تو تموم کردی کار و
تو عالم لـــوتی گری
مســـتی و راســـتی..
فرا

ادامه شعر

امشب دلم گرفته،به کویَت بیامدم
من را ببین،به دیدن رویَت بیامدم

از عالَمی که قدر چو من را نداند آن
آغوش باز کن،که به سویَت بیامدم

اینجا تلف شوَ

ادامه شعر

مه روی من، بی من کجا سر می‌کنی تو؟
غیر از منی را بی‌سبب خر می‌کنی تو

من خود برایت می‌شوم ختم خریت...
با غرغر و نق‌نق مرا کر می‌کنی تو

من گوش

ادامه شعر

روح نوری کامل ازسوی خداست

هزاران جلوه اش درانبیاءواولیاءاست

بذرحلال درمزرعه ات بارگذار

که اتصالش بانور زارتفاعش پیداست

ادامه شعر

اشک ریزان

بغض اندوه نگاهت را به مژگانت نریز
اشکهای بی حسابت را به دامانت نریز

گیسو افشان کن بروی شانه اما بعد ازآن
ناز را مابین اندام گل افشان

ادامه شعر

من خدا را دیدم
یک شبی در مستی
چهره اش شکلِ تو بود
شکلِ من
شکلِ تمامِ هستی
شکلِ خورشید و مه و دریا بود
شکلِ کوه
شکلِ خرامیدنِ رود
شکلِ خاک، شکل

ادامه شعر

پاکی چو روان یاس و روشن چون آب
آغوش ِ تو جلوه گاه ِ اشک ِمهتاب

از مزرعه ی خیال ِ راحم ، بگذر
بیدار بکن ترانه ها را از خواب

ادامه شعر

دریغا که دلتنگی ما چه کوچک است
دلتنگ کودکی
بوی نان
بوی آشنای کاهگل
بوی واژه واژه

ادامه شعر

درد می‌کند احساسم
با هر ضربه‌ی چکش روی میخی
که صدایش...
بر منحنی استخوانم راست می‌گردد
و سوزش می‌غلتد از لای خستگی‌هایم
باید دوباره این همه مسی

ادامه شعر

در هوایت گریه کردن روز و شب کار من است
آن که چون شمعی بسوزد چشم خونبار من است

پلک تا بر هم گذارم گاه می آیی چو‌ماه
چون به‌خود آیم ببینم‌ وهم و پن

ادامه شعر

زنی را دیدم پاکدامنی را، پشت متری پارچه مشکی می‌دانست
ز روی این تفکر دیگری را کافر می‌دانست
از کوی دلبر حتی یک شخص خبر نیآورد که
محبوب تفکیک ظاهر ر

ادامه شعر

‌
دَردی است
در این دل
که هویدا نتوان کرد

شکوه است زیاد
و انشا نتوان کرد

لبخند به لب
به تماشای گذر عمر
چون باد گذشت
و پیدا نتوان

ادامه شعر

ای جانِ همیشه مبتلا
سلام

چراغ آرزوها
با رویا روشن می شود
و به سمت نیمهء روشن ماه می رود

پس خوابِ دروغ نگو
و مرگ را، مهمان لحظه هایت نکن.

ادامه شعر

دریده می‌شود جان
در چنگال  بی رحم خیال
توگرگ شدی و
من بره بی دفاع شدم
ای غم

تقدیم ب استادابراهیمی گرانقدر

ادامه شعر

هر کجا رو می کنم اینجا و یا آن جا تویی
پشت هر لبخند و اشکی پشت هر رویا تویی

هر کجا را بنگرم تنها تو می آیی به چشم
هر کجا هستی ..برای من فقط پید

ادامه شعر

شاد باش ای دل که هنگام جنونت آمده
مستی از عشقی که یکباره درونت آمده
مانده ای حیران چرا؟ باور بکن امروز را
آنچه در آینده می جُستی کنونت آمده
آفرین

ادامه شعر

آهسته در شتاب بنگر
وارونگی سرخاب بگذر
در نیل سپید تک چشم درون تو
در مِیل کام آتش پرگاری مهر ازنو
رویکرد چنان بی جغرافیا هر سرزمین
دروگر خورشید

ادامه شعر

می خواهم بی خیالی را کش وقوس دهم
بعد خمیازه را آویزان کنم به بند بند زندگی
خسته تر از آنم که دیگر
گیره ها را باز کنم
و خاطرات را به دست باد بسپارم

ادامه شعر

ده پاره جگر، در پسِ آن داغِ نهانی
خم گشته به در، سرکشم از مِهرِ سمانی

شوریده زبان، رقص مَلَک را نچشیدم
تا دور شوم لحظه از آن درد دمانی

یار از

ادامه شعر

برخیز و طلوع کن در آسمانی که شبش نزدیک است

هجران تو از من نه که از دوریه آن نزدیک است


یک شنبه 23 اردیبهشت سال 1403ساعت 5:46 دقیقه صبح

ادامه شعر

رَب راضی به داغِ عشق نَبود، بوسه را زین جَهت حَرام نِمود..

آیشا

ادامه شعر

به پاسداشت والا شَهَنشاهِ عشق
ز فردوسی باید شنید نام عشق
هزاران درود و هزاران سپاس
به فرزند ایران و تک خالِ آس
فروغِ بیان و طلوعِ عیان
سفی

ادامه شعر

مبادا مفلس و بدبخت باشی
رقیبا با گلم سرسخت باشی...


اگر گفتی به او نازک‌تر از گل
الهی روزِ بعد بر تخت باشی...

ادامه شعر

میلم به بیان هست ولی مصلحت افتاده نگویم
از شاعر مشروطه بپرسید که لب دوختگی چیست

.
جانم شده فریاد که چشمان خریدار دلم کور
از مرد وطن دار بپرسید

ادامه شعر

نیمه شب اندر سکوت خویش بود
اسمانش صاف و با رنگ کبود
می درخشید اختران در بیکران
در فضای بی کران اسمان
اسمان پر نور و بی ابر وسحاب
از رخش افتاده

ادامه شعر

نگاهت گل، بیانت گل ،رضاجان
حرم گل،آستانت گل، رضا جان
نبوت گل، ولایت گل ،وفا گل
علی و فاطمه گل، مصطفی گل
مدینه گل، بقیع گل، مجتبی گل
حسین و ز

ادامه شعر

در دل زمان گرفتار
و محکوم به سکوتم
دیوارها کشیده می‌شوند
و فریاد می‌کشند
مرا به چالشی ناخواسته
دعوت می‌کنند
اما من در سکوت
حقایق را می‌بینم

ادامه شعر

دوستت دارم

من میدانستم که تو را دوست دارم،
اما نمیدانستم تو می آیی...

حالا که آمدی،
چشم هایم فرش قدم هایت...

حالا که آمدی،
زندگی ام

ادامه شعر

خداوندا ندارم طاقت درد و پشیمانی
ندیدم لحظه ای شادی شکستم در پریشانی

تو آگاهی به غمهایم چه کردم با خودم اینجا
همیشه گریه ها کردم درون خانه پنهانی

ادامه شعر

پوچی یعنی هیچ یعنی نیستی
بودنم در هیچ اما چیست این
چیستی گر هستی اما نیستی؟
در نبود هستنت گو چیست این؟

ادامه شعر

معلم شهیدم، آن یار گُلگون کفن

با خون خود نوشته: بشنو زمن این سخن

ای نوجوان فردا، قرآن بخوان و جوشن

چون گر خدا بخواهد، آتش شود چو گُلشن

علمت که با عمل شد، همراه عشق میهن

آینده را بسازد، اندیشه های روشن

ادامه شعر

درخت گیلاس
با دو گوشواره قرمز
خیره شده به انتهای کوچه
دختری کنار بوته یاس

هایکو واره

ادامه شعر

دست، از این همه اوهام، نشد بردارم
جغدم اما به تنم جلد کبوتر دارم

فکر کردم به هوایت پر و بالی بزنم
خوش خیالم، من بیچاره مگر پر دارم؟

شعر آتش شد

ادامه شعر

صدای تو بارون شد و کوبید روی خاکی ترین پنجره های قلبم وبوسه هات جوونه های سبز کوچیکی که از میون انبوه دلتنگی راه نور رو به روی دریچه های روحم باز کردن

ادامه شعر

من بدون تو و مهری از دستانت
کردم دل بیچاره ام را به نامت
مگر زندگی واقعی در چیست؟
که داشتنت یک حسرت و رویای واقعیست

ادامه شعر

سرد شد
چایی
و
من خیره چشمانت
لااقل پلکی بزن
زیبای من

ادامه شعر

یا رب

منم نادان، تویی دانا
منم مُفلِس ،تویی دارا

منم لئیم، تویی رازق
منم اثم، تویی صادق

منم زبون، تویی عظیم
منم سائل، تویی کریم

منم ف

ادامه شعر

: هنگام که مرا آن
لیلی نما به خار
شاخه ای فروخت
بختم خفت جگرم
پخت سخت دلم
سوخت؛
از تخت ریختم و
بی رخت گریختم،
تا آنجا که
نه چراغ دلم نفت
دار

ادامه شعر

دل تنگ تر شدم، نمِ باران که زد غروب
از سقفِ دل، چکیده سرم تا چه حد غروب

بیهوده در خودم چِقَدَر دست و پا زدم
از خود کجا گریزم از این حالِ بد غروب ...

دستی که ساحلم نشده بند را بُرید
تن می دهد به زندگی اش یک جسد ، غروب

همایون بلوکی

ادامه شعر

و جزیره های ناشناخته
تا آن هنگام که ناشناخته بودند


حرفی برای گفتن داشتند


لیلا مقدس

ادامه شعر

بسمه تعالی

نمی گوید سخن وقتی که نادان نزدِ دانا هست
بشوید دست از جانش حباب آنجا که دریا هست

ز حیرت غرق در خواب ست هر چشمی که می بیند
به نا

ادامه شعر

نباشد به ایران تن من مباد
تو فردوسی ای مرد یزدان نهاد

پی افکنده ای رزم و بزم زیاد
بمانی چو ایران نامت سواد

دریغ است ایران که ویران شود
بمان

ادامه شعر

به نام خدا ...
از راه دور و پشت کوه های
سربه فلک کشیده که نه ،
از همین نزدیکی ها سلام ...
مهربانم ، اگر بخواهم خودم را
تشبیه کنم ، مثل یک سنگ

ادامه شعر

صحبت از رجعت ما و دل و دین خسته ز تو
کامی از صحبت ما و گله ها از سر تو

شامی از صبح من و ساقه ریحانه ز تو
نانی از باور ما و دل سیر سایه ی تو

با

ادامه شعر

سیاهی رفته و شب مانده برجا
شکسته پل بین ما و فردا
بود بر حق سزای ناسپاسی
بر آن قطره که جوید عیب دریا

معلم عطر عشقی تازه دارد
قلم از لطف او آواز

ادامه شعر

کینه توزی تا به کی ای کینه جو
عشق شو ، حالا ببخش چیزی مگو
آب باش ، باران باش،هر جا ببار
گل برویان ،تن نمیران عشق بیار
بد بکرد او بد مکن تو نی

ادامه شعر

ای تمامم کردی و رفتی کجایی؟
که یادت قصد جان کرده
نفس در سینه حبس
و بی امان
بر سینه می کوبد

سحاب

ادامه شعر

درد مجسم شده ام 
پهلو بگیر 
کنار این همه شب 
پای فانوست 
دریا

هرروز
فقط مانده ام
این همه گنجشک
چرا سراین سیم برق
روبروی پنجره تان

ادامه شعر

از سنگ و گوهر ها صدف گر پر شود
اما بماند بسته پس منظور چیست؟

گنجی و خرواری طلا در زیر خاک
گو قیمتش در بند گِل محصور چیست؟

در دل هزاران بوسه

ادامه شعر

(نامه ای برای تو)

نمیدانم عشق،
آزردن است یا شفاعت..

اما خوب میدانم،
دوست داشتن تو،
در اوج آزارهایت،
زیباترین حسی ست که میشود،
با آن مقاب

ادامه شعر

به زنی
که با تاول های صبوری اش
در قصرِ غزل ها قدم می زند،
تا با اندیشه ای بکر
اخترانِ غزل‌خوان را
در آسمانش بیاویزد،
چه خواهی گفت ؟
با فانوسی از احساس
به مسیرهای نرفته
بیشتر بیاندش
شایدبتوانی روزی
با کلمات
مغرب ومشرق را
جابجا کنی...

ادامه شعر

میشوم عاشق و بی دل تا تو نگاه میکنی
میشوم همچو گلدانی شکسته تا تو آه میکنی

قلب حبیب در تنگا می افتد انگار
وقتی تو خودت تجلایی به ماه میکنی

تا

ادامه شعر

از حاشیه‌ی دامن پُرنگارِ روز
آن‌جا که آسمان
جلای نیمه‌ی مردادماهی تو را بر تن کرده است
رویای تو بر من
شعر می‌پاشد و رنگدانه

تو پیش از این
در م

ادامه شعر

من رقص سماع را
از پروانه های برکه
آموخته ام...

اردیبهشت ماه 1403

ادامه شعر

یک یار مرا بس است
او که همه کس است
جانش که جان من
حتی که جان پس است
با  او جهان بی نقص
بی او که پرنقص است
در ظلمت بود این دل
عشقش که چون شمس اس

ادامه شعر

دمِ مرگم که واپسین نگاهم
نور می بازد در تنگنایِ تاریکی
لبانِ خشکیده ام را در ترنمِ لبانت بفشار
و چشم از چشمم نگیر تا از آبیِ چشمانت
ره توشهٔ صحرای

ادامه شعر

تنگ‌ست دلم، دلم برایت تنگ‌ست
بی تو همه کار و بار دنیا لنگ‌ست

آهنگ مرا ببوس را یادت هست
حال دل من غروب و آن آهنگ‌ست...

سعیدارشی

ادامه شعر

می توانستی آفتابی باشی که از مشرقی ترین پنجره می تابد به گویش فراموش شده امان در لحظه سکوت
هر بامداد
خوابگرد می شوم
تا صبح بیاید
و آفتاب بتابد از روزنه انتظارم
نگاه منزوی ام
پرستوی
مهاجری می شود
سرگردان سکوت سرد پنجره.

ادامه شعر

یک روز می روم انگار نبوده ام
اما دلم برای تمامش تنگ می شد
اگر دلی می ماند
شاید هم بماند

ادامه شعر

چه جادو می کند مویی که روی شانه افتاده
نوازش کردنش چون حسرنی در شانه افتاده

اگر هیزی کند بادی که میپیچد به موهایت
بسوزاند مرا که در دل بیگانه افت

ادامه شعر

ای مرغ سحر ،رقم بزن،شاد دل مارا
دیداری آن وصالِ یارِ دل مارا
دیدارِ آن یاری که زغیبتش کبیر است
ای مرغ سحر،دیوانه ام......
دیوانه ترکن دلِ مارا....

ادامه شعر

اضطراب آرام در تعقیب ماست
مرگ نافرجام در تعقیب ماست
این جهان تهدید آمیز است، نیست؟
باده خیام در تعقیب ماست
هر نشاط اینجا چو بادامی است پوچ
پوچی ب

ادامه شعر

دیگه تو نیستی کنارم . خنده هام غم شدن انگار
مثل وقتایی که دستام یخ میشن رو تن گیتار
میرسیم باز من و بارون به شب و بغضوخیابون
همون جایی که ه

ادامه شعر

شدم خسته من از پرخاش برگرد
شده عمر به کل ای کاش برگرد
کشیدی درد و غم ها را برایم
ندیدم مثل تو نقاش برگرد

شاعر:حسین جلایری
قفس خون

ادامه شعر

سازیم به ساز دنیا سوزیم به عشق دنیا

کوریم به حرص دنیا خوابیم به اذن دنیا...

ادامه شعر

بدونی نتونی......

چه خوب است بدونی
تو روز بارونی
واسه دل تنگی هام
تو باید بخونی
بارون بارون بارون
چه زیبای لطف آسمون
تو زیبای از جنس بلور
تم

ادامه شعر

مانده ام منتظرت بر سر ان چار رهی

که دلم را بردی

تا که شاید بیایی پسش اری

دیووانه دلم را...


امین غلامی (شاعر کوچک)

ادامه شعر

هرکه دراین ره قدم ازخویش وسر
فارغ ازاین ره نتوان خویش وسر

گربه سرازخویش جهان سرکجا
 جز نتوان دید عدم ، هر کجا

صالح و فاطر که جهان جان من

ادامه شعر

(1)
در اندرونم،
هزار پرنده‌ی آزاد
لانه دارد
دریغ
با بال و پرِ زخمی چه‌کنم؟


(2)
ای‌کاش کسی،
ویرانه‌های مرا

ادامه شعر